1 sayfadan 1. sayfa
Bülent Kaymaz Şiirleri
Tarih:
30 Oca 2011, 19:22
yassitas
Gidiyorum
Ben gidiyorum artık
Elveda tüm insanlara
belki anlamazsınız gittiğimi
yokluğum bile hissedilmez
ama gidiyorum işte
kaçıyorum sizlerden
alın artık her şeyimi alın
istemem artık bana verdiklerinizi
yalnızlığım da sizin olsun
içimdeki korkularımda
para pul istemiyorum sizlerden
hepsi bedava
yolcu etmeye gelmeyin istemem
zaten nereden gideceğimide bilmezsiniz
siz bu kadar duyarsız
bense bu kadar yalnız
ilk otobüsle hemen
kendimide alıp gidiyorum
Bülent Kaymaz
Re: Bülent Kaymaz Şiirleri
Tarih:
04 Ekm 2012, 19:37
yassitas
ANNEME
Anne bugün senin günün...
Gene kapına geldim...
Elimde binbir çiçek ...
Sırtımda hayatın her türlü yorgunluğunu..
Anne yine kapına geldim...
Fırtınadan kaçan gemi misali...
Senin kucağına sığınmaya geldim...
Anne ben sana geldim..
Anne kaçıyor insanlar birbirinden
Davranışlar sahte,
Sahte gülüşler
Senin sıcaklığını,senin ilgini
Kimse veremiyor anne..
Senin gününde, senin yanında
Ellerinle tut beni anne,
Benim ellerim senin gibi değil ki
Hayata tutunamıyor anne
Bugün anneler günü anne,
Senin günün
Aylardan mayıs ,
mevsim bahar
Sen varsan benim yanımda
Hayatıma seninle geliyor bahar
Sensizlik içimi kurutan yakıcı güneş...
Senin gölgene sığınıyorum anne,
Yine seninle geldi hayat...
Renklerin boyası senin yüreğinden alınmış anne
Hayat yanında mavi,
Yaşam yanında yeşil,
Anne sana geldim..
Senin kapına ...
Evdesin biliyorum
Duymasanda saatlerce çalan kapı zillerini
Ben hep bekleyeceğim seni
Küçük bir çoçuğun yüreğindeki özlem gibi
Seni bekleyeceğim anne...
BÜLENT KAYMAZ/akkuş 04/10/2012 16:51
Re: Bülent Kaymaz Şiirleri
Tarih:
08 Ekm 2012, 08:21
irfansaka
Kardeşim eline-yüreğine sağlık...Fazlasıyla duygusal bu şiirler.. Akkuş da uzak değil ama ulaşım sıkıntılı galiba. Sen yinede sık gelmeye çalış köye tamam mı?
Re: Bülent Kaymaz Şiirleri
Tarih:
11 Ekm 2012, 17:07
yassitas
HERr GÜNLÜK YALNIZLIK
Saat sabahın sekizinde
Yalnız bir adam için zaman akar,
Hep yalnızlığa doğru
Dışarıda bir yaşam varmış ne farkeder
Orda bekleyen neyse seni
İçerde yaşadığın aynı şey...
Evden çıkarsın bir ihtimal,
Yine bir umud
Sokaklarda,caddelerde gördüklerin
Paltolar,botlar,ütülü elbiseler,
İnsanlar onların içinde değil sanki,
Herkes kendi hapsinde.
Artık akşam,artık gece
İçinde sen ıssız orman
Görünen sen belediye otobüsünde
İnecek tek sen varsın son durakta
Önemi kalmamış artık zamanların
Yelkovanı öldürür akrebin yalnızlık zehri
Gün demirliyor kendi karanlığına....
İnsan yaşıyor yine de
İnsan alışıyor
Bir günlük değil
Her günlük yalnızlığa...
Bülent KAYMAZ/AKKUŞ 11/10/2012 16:18